Wychowanie to jak się potocznie mówi „krew, pot i łzy”. Słowa te dobrze obrazują to, że wychowanie nie jest prostym zadaniem, które spoczywa na barkach rodziców. Jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że gdy dziecko jest małe, to problemów wychowawczych też wbrew pozorom jest mniej. Tak zwane schody zaczynają się wtedy, gdy dziecko wchodzi w wiek nastoletni, a zatem zaczyna się okres buntu i odsuwania się od rodziców. To właśnie wtedy rodzice mogą popełnić najwięcej błędów wychowawczych.
Zbyt dużo kontroli
Pierwszy bardzo poważny błąd to zbyt duża kontrola nad nastolatkiem. Postępują tak zwykle ci rodzice, którzy mają do dziecka bardzo małe zaufanie, nawet jeżeli nie mają ku temu większych podstaw. Trzeba bowiem zaznaczyć, że małe zaufanie nie musi wynikać z faktu, że dziecko coś w przeszłości przeskrobało. Chodzi tutaj bardziej o osobowość rodzica, który ma potrzebę silnej dominacji nad dzieckiem, albo jest wyjątkowo lękliwą osobą.
Brak zaufania
Wspominany wyżej brak zaufania to kolejny duży błąd. Nie mając do swojego nastolatka zaufania, wzmaga się nad nim parasol ochronny, który tak naprawdę nie pozwala mu popełniać błędów oraz konfrontować się z różnymi, trudnymi życiowymi sytuacjami. A to właśnie ta konfrontacja potrzebna jest nastolatkowi do tego, aby uczył się podejmować swoje własne decyzję, oraz ozwijał umiejętność radzenia sobie z napięciem i trudnymi emocjami. Z pewnością dziecko popełni wiele błędów, trzeba jednak pozwolić mu na nich się uczyć, bo wychowanie to nie tresowanie, dziecko nie zawsze musi robić tak, jak życzy sobie rodzic.
